Nieuwe detectieconfiguratie voor fietsers

Een veel voorkomend probleem bij lussen in het fietspad is dat deze niet gezien worden door de regelautomaat. In opdracht van de gemeente Leiden testte Vialis een aantal lusconfiguraties waaronder de traditionele rechte lus en de schuine lus.

Uit het onderzoek bleek dat fietsers bij de schuine of rechte lus niet werden gezien als zij door het midden van de lus reden. Dat maakt detectie maar ook snelheidsmetingen onbetrouwbaar.

In Leiden is daarom gekozen voor een schuine koplus, een langere lus voor de afwikkeling van de wachtrij en een recht overlappend verwegluspaar. Bij die laatste configuratie liggen de lussen door elkaar. De kans dat je dan een snelheid kunt meten is zo vele malen groter. Alle lussen bestaan uit segmenten van 70 cm breed. Het aantal segmenten is daarmee afhankelijk geworden van de breedte van de fietsopstelstrook.

De overlap bij het verwegluspaar wordt nog door Vialis in de praktijk onderzocht op effectiviteit, maar lijkt wenselijk in verband met goede metingen van snelheden en daarmee flexibele hiaattijden voor het vasthouden van het groene licht.

Binnen de gemeente ’s-Hertogenbosch is Vialis verder gegaan met deze fietsconfiguraties. Op een kruising, waar grote groepen schoolgaande fietsers oversteken, is het met behulp van de vernieuwde lusconfiguratie en applicatie mogelijk om het groen lang genoeg vast te houden om deze fietsers nu wel allemaal een veilige oversteek aan te bieden. In de rustigere uren bewijzen de verweglussen – die snelheid meten – hun waarde doordat fietsers nu de groen- en geelfase benutten wat leidt tot lagere wachttijden voor het overige verkeer.

Vialis ontwikkelde ook een algoritme om fietsers mee te kunnen tellen. Sinds versie 4.7 is de Kwaliteitscentrale van Vialis voorzien van een algoritme voor fietsintensiteiten. Al vanaf 2012 zijn destijds door IT&T in samenwerking met Universiteit Twente de eerste stappen gezet voor de basis van het algoritme. In 2014 heeft Bart Willen van Rijn voor zijn afstudeerscriptie aan de NHTV het onderzoek verder uitgebreid en is gekomen tot een getest, geoptimaliseerd en gevalideerd algoritme op basis van de koplus van fietsrichtingen. Er is gekozen voor het berekenen van intensiteiten op de koplus omdat deze vaker voorkomt in de praktijk dan de verweglus, dit betekent dat op meer locaties fietsintensiteiten continue kunnen worden gemonitord.
De validatie is op de top vier meest voorkomende detectieconfiguraties uitgevoerd. De betrouwbaarheid gemiddeld gezien over alle validatie metingen bleek 101%, dit betekent dat het aantal berekende fietsers gemiddeld met slechts 1% wordt overschat.

Auteur: Redactie

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.

Nieuwe detectieconfiguratie voor fietsers - VerkeersNet

Nieuwe detectieconfiguratie voor fietsers

Een veel voorkomend probleem bij lussen in het fietspad is dat deze niet gezien worden door de regelautomaat. In opdracht van de gemeente Leiden testte Vialis een aantal lusconfiguraties waaronder de traditionele rechte lus en de schuine lus.

Uit het onderzoek bleek dat fietsers bij de schuine of rechte lus niet werden gezien als zij door het midden van de lus reden. Dat maakt detectie maar ook snelheidsmetingen onbetrouwbaar.

In Leiden is daarom gekozen voor een schuine koplus, een langere lus voor de afwikkeling van de wachtrij en een recht overlappend verwegluspaar. Bij die laatste configuratie liggen de lussen door elkaar. De kans dat je dan een snelheid kunt meten is zo vele malen groter. Alle lussen bestaan uit segmenten van 70 cm breed. Het aantal segmenten is daarmee afhankelijk geworden van de breedte van de fietsopstelstrook.

De overlap bij het verwegluspaar wordt nog door Vialis in de praktijk onderzocht op effectiviteit, maar lijkt wenselijk in verband met goede metingen van snelheden en daarmee flexibele hiaattijden voor het vasthouden van het groene licht.

Binnen de gemeente ’s-Hertogenbosch is Vialis verder gegaan met deze fietsconfiguraties. Op een kruising, waar grote groepen schoolgaande fietsers oversteken, is het met behulp van de vernieuwde lusconfiguratie en applicatie mogelijk om het groen lang genoeg vast te houden om deze fietsers nu wel allemaal een veilige oversteek aan te bieden. In de rustigere uren bewijzen de verweglussen – die snelheid meten – hun waarde doordat fietsers nu de groen- en geelfase benutten wat leidt tot lagere wachttijden voor het overige verkeer.

Vialis ontwikkelde ook een algoritme om fietsers mee te kunnen tellen. Sinds versie 4.7 is de Kwaliteitscentrale van Vialis voorzien van een algoritme voor fietsintensiteiten. Al vanaf 2012 zijn destijds door IT&T in samenwerking met Universiteit Twente de eerste stappen gezet voor de basis van het algoritme. In 2014 heeft Bart Willen van Rijn voor zijn afstudeerscriptie aan de NHTV het onderzoek verder uitgebreid en is gekomen tot een getest, geoptimaliseerd en gevalideerd algoritme op basis van de koplus van fietsrichtingen. Er is gekozen voor het berekenen van intensiteiten op de koplus omdat deze vaker voorkomt in de praktijk dan de verweglus, dit betekent dat op meer locaties fietsintensiteiten continue kunnen worden gemonitord.
De validatie is op de top vier meest voorkomende detectieconfiguraties uitgevoerd. De betrouwbaarheid gemiddeld gezien over alle validatie metingen bleek 101%, dit betekent dat het aantal berekende fietsers gemiddeld met slechts 1% wordt overschat.

Auteur: Redactie

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.