Maakt terreurdreiging einde aan shared space?

De tiger trap: een zwaar voertuig zakt erin weg.
De tiger trap: een zwaar voertuig zakt erin weg.

Shared space gaat uit van het principe dat de omgeving gebruikers stimuleert met elkaar rekening te houden. Die open inrichting lijkt echter gevoelig voor terroristische aanslagen met auto’s. Maar dat hoeft niet, betoogt Dick van Veen van Mobycon.

Voor het komende Nationaal Verkeerskundecongres zet hij in een paper uiteen waar je aan kan denken bij het ‘terreurproof’ inrichten van shared space gebied.

Er is in ieder geval meer beschikbaar dan alleen de ronde RVS of de zwarte vierkante paal, aldus Van Veen. Je kunt bijvoorbeeld grote hunebed-achtige stenen in Drenthe als afsluiting gebruiken, of meerpalen als geleiding in een meer watergeoriënteerde omgeving.

Ontwerptafel

Je kunt ook kijken naar de ‘natuurlijke’ barrières die er al zijn. Lichtmasten, fietsenrekken, bankjes, bomen, of zelfs geparkeerde auto’s vormen natuurlijke, zeer subtiel ingepaste barrières in de openbare ruimte. Het is goed mogelijk hier ook al aan de ontwerptafel rekening mee te houden.

Een slimme ontwerpingreep zou ook de ‘tiger-trap’ kunnen zijn. Bij deze trap wordt een gedeelte van het plein bewust uitgevoerd in zwakkere ondergrond. Hiermee fungeert dit gedeelte als een soort van onzichtbare ‘gracht’, waarin zware voertuigen vastlopen. In New York is deze oplossing al toegepast.

Een andere subtiele manier om autoterreur te vermijden is simpelweg snelheidsreductie: zorg ervoor dan men niet hard kan rijden. Een principe dat al aan de basis stond van de eerste woonerven in de 70-er jaren, maar dat langzamerhand behoorlijk is verwaterd.

Snelheidsremmers

Toch hebben we er in Nederland de nodige ervaring mee. Smallere wegen, bochtige wegen, horizontale en verticale snelheidsremmers zoals drempels, plateaus, chicanes; onze 30 km/uur zones liggen er vol mee, aldus Van Veen.

En daar waar de traditionele ‘weg voor autoverkeer’ overgaat naar een gebied waar gemengd wordt en de rijsnelheid en het rijgedrag flink aangepast moet worden, dwingt je dat bij voorkeur fysiek af. Een inrit-constructie of chicane/scherpe bocht is hiervoor een passende oplossing.

Van Veen: ‘Woonerven uit de jaren ‘70 tonen, net als 30 kilometer-zones en hedendaagse shared spaces, dat deze lage snelheden, mengen van verkeer mogelijk maken, de dominantie van verkeer verminderen en dus ook auto-terreurdreiging inperkingen’

Onderwerpen:

Auteur: Redactie

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.

Maakt terreurdreiging einde aan shared space? - VerkeersNet

Maakt terreurdreiging einde aan shared space?

De tiger trap: een zwaar voertuig zakt erin weg.
De tiger trap: een zwaar voertuig zakt erin weg.

Shared space gaat uit van het principe dat de omgeving gebruikers stimuleert met elkaar rekening te houden. Die open inrichting lijkt echter gevoelig voor terroristische aanslagen met auto’s. Maar dat hoeft niet, betoogt Dick van Veen van Mobycon.

Voor het komende Nationaal Verkeerskundecongres zet hij in een paper uiteen waar je aan kan denken bij het ‘terreurproof’ inrichten van shared space gebied.

Er is in ieder geval meer beschikbaar dan alleen de ronde RVS of de zwarte vierkante paal, aldus Van Veen. Je kunt bijvoorbeeld grote hunebed-achtige stenen in Drenthe als afsluiting gebruiken, of meerpalen als geleiding in een meer watergeoriënteerde omgeving.

Ontwerptafel

Je kunt ook kijken naar de ‘natuurlijke’ barrières die er al zijn. Lichtmasten, fietsenrekken, bankjes, bomen, of zelfs geparkeerde auto’s vormen natuurlijke, zeer subtiel ingepaste barrières in de openbare ruimte. Het is goed mogelijk hier ook al aan de ontwerptafel rekening mee te houden.

Een slimme ontwerpingreep zou ook de ‘tiger-trap’ kunnen zijn. Bij deze trap wordt een gedeelte van het plein bewust uitgevoerd in zwakkere ondergrond. Hiermee fungeert dit gedeelte als een soort van onzichtbare ‘gracht’, waarin zware voertuigen vastlopen. In New York is deze oplossing al toegepast.

Een andere subtiele manier om autoterreur te vermijden is simpelweg snelheidsreductie: zorg ervoor dan men niet hard kan rijden. Een principe dat al aan de basis stond van de eerste woonerven in de 70-er jaren, maar dat langzamerhand behoorlijk is verwaterd.

Snelheidsremmers

Toch hebben we er in Nederland de nodige ervaring mee. Smallere wegen, bochtige wegen, horizontale en verticale snelheidsremmers zoals drempels, plateaus, chicanes; onze 30 km/uur zones liggen er vol mee, aldus Van Veen.

En daar waar de traditionele ‘weg voor autoverkeer’ overgaat naar een gebied waar gemengd wordt en de rijsnelheid en het rijgedrag flink aangepast moet worden, dwingt je dat bij voorkeur fysiek af. Een inrit-constructie of chicane/scherpe bocht is hiervoor een passende oplossing.

Van Veen: ‘Woonerven uit de jaren ‘70 tonen, net als 30 kilometer-zones en hedendaagse shared spaces, dat deze lage snelheden, mengen van verkeer mogelijk maken, de dominantie van verkeer verminderen en dus ook auto-terreurdreiging inperkingen’

Onderwerpen:

Auteur: Redactie

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.