Het merendeel (ca. 95%) van de ZOAB wegen hebben de afgelopon vorstperiode zonder schade doorstaan, zo meldt Verkeer en Waterstaat. Met uitzondering van de winter 1996/1997 is de huidige winter de eerste keer dat oudere ZOAB-deklagen worden blootgesteld aan een lange vorstperiode met extreem lage temperaturen en veel kortopeenvolgende temperatuurwisselingen (vorst-dooi).

RWS heeft al de wegvakken met ZOAB onderzocht waar vorstschade is opgetreden. Deze zijn gemiddeld 11,8 jaar oud en dat is iets jonger dan de verwachte gemiddelde levensduur voor ZOAB van 12 jaar. De reden dat deze wegvakken nu iets korter zijn meegegaan heeft voornamelijk met de verkeersintensiteit te maken en deze strenge vorstperiode. Een dergelijke strenge vorstperiode kan de levensduur van het ZOAB met circa twee jaar verkorten. Er is nu geen reden om de verwachte gemiddelde levensduur van ZOAB bij te stellen, aldus Rijkswaterstaat.
De onderhoudsfilosofie voor ZOAB-wegen om een asfaltdeklaag pas te vervangen als het einde van de levensduur bereikt is, wordt voorlopig ook gecontinueerd. Preventief vervangen van wegvakken die nog een korte levensduur hebben leidt tot hogere onderhoudskosten en meer verkeershinder (vaker wegwerkzaamheden), omdat het in Nederland lang niet zeker is dat er zich elke winter een strenge vorstperiode voordoet.

Het merendeel (ca. 95%) van de ZOAB wegen hebben de afgelopon vorstperiode zonder schade doorstaan, zo meldt Verkeer en Waterstaat. Met uitzondering van de winter 1996/1997 is de huidige winter de eerste keer dat oudere ZOAB-deklagen worden blootgesteld aan een lange vorstperiode met extreem lage temperaturen en veel kortopeenvolgende temperatuurwisselingen (vorst-dooi).