PBL pleit voor verdichten en beprijzen

De toekomst van Nederland ligt in vergroening – en dat zou nadrukkelijk in de formatie moeten worden meegenomen, aldus het PBL (Planbureau voor de Leefomgeving) in de Balans van de Leefomgeving 2012. Vergroening maakt meer kans met een slimme ruimtelijke inrichting van Nederland en financiële prikkels om gebruikers te stimuleren om hun mobiliteitsgedrag kritischer te bekijken.

In deze Balans biedt het PBL – samen met onderzoekers van Wageningen UR – feiten en beleidsanalyses op het terrein van de leefomgeving. Het rapport focust op zes themagebieden: Klimaat en energie, Verduurzaming voedselsysteem, Landelijk gebied en natuur, Water, Bereikbaarheid, Omgevingsrecht en stedelijke gebiedsontwikkeling.

Ten aanzien van het thema Bereikbaarheid constateert het PBL dat het accent in het huidige beleid van de Rijksoverheid ligt op het vergroten van de reissnelheid. Aan deze beleidsnadruk op snelheid zijn echter ook risico’s verbonden, aldus het PBL. ‘Door sneller reizen komen niet automatisch meer mensen op een prettige en betaalbare manier op hun bestemming, het gaat gepaard met meer milieubelasting en onveiligheid, vooral omdat het zich veelal vertaalt in verder reizen.’ En de aanleg van extra infrastructuur is weliswaar een effectieve manier om de toename van de congestie te remmen. Maar in groeiregio’s is het volgens het PBL vaak slechts een tijdelijke oplossing vanwege de extra mobiliteit die extra infrastructuur aantrekt. En in regio’s met een stabiliserende of krimpende bevolking zijn de baten van investeringen in extra infrastructuur erg onzeker.

Het PBL stelt verder dat Het Rijk de ambitie heeft om de vraag naar mobiliteit te faciliteren. ‘Daarbij stelt het de omvang van deze vraag niet wezenlijk ter discussie. Faciliteren heeft weliswaar positieve effecten voor economie en samenleving, maar brengt tegelijk ook hoge maatschappelijke kosten met zich mee voor infrastructuur, vervoersaanbod en externe effecten, zoals verkeersonveiligheid en geluidsoverlast. Pas als ook aan beïnvloeding van de omvang van de vervoersvraag wordt gewerkt, wordt het bereikbaarheidsvraagstuk beter beheersbaar.’

Een effectieve verbetering van de bereikbaarheid kan niet zonder ruimtelijk beleid dat stuurt op concentratie van ontwikkelingen, aldus het PBL. Bovendien leidt dit tot meer massa en dichtheid, wat gunstig kan zijn voor de concurrentiepositie van regio’s. Concentratie van wonen en werken draagt naar verwachting bij aan het verminderen van de uitstoot van CO2 en het verbeteren van de luchtkwaliteit en de verkeersveiligheid. ‘Verder moet het mobiliteitsbeleid ook de vraag naar mobiliteit beïnvloeden, zoals invoering van een kilometerprijs of spitsheffing, beperking van de fiscale vrijstelling van de reiskostenvergoedingen en/of vervoersmanagement (zoals stimuleren van het mijden van de spits). Prijsbeleid of andere financiële prikkels, in combinatie met flankerend beleid dat andere keuzeopties biedt, stimuleert gebruikers om hun mobiliteitsgedrag kritischer te bekijken en deel te worden van de oplossing.’

Voor de Balans van de Leefomgeving 2012 is ook een themasite ingericht.

Auteur: Redactie

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.

PBL pleit voor verdichten en beprijzen - VerkeersNet

PBL pleit voor verdichten en beprijzen

De toekomst van Nederland ligt in vergroening – en dat zou nadrukkelijk in de formatie moeten worden meegenomen, aldus het PBL (Planbureau voor de Leefomgeving) in de Balans van de Leefomgeving 2012. Vergroening maakt meer kans met een slimme ruimtelijke inrichting van Nederland en financiële prikkels om gebruikers te stimuleren om hun mobiliteitsgedrag kritischer te bekijken.

In deze Balans biedt het PBL – samen met onderzoekers van Wageningen UR – feiten en beleidsanalyses op het terrein van de leefomgeving. Het rapport focust op zes themagebieden: Klimaat en energie, Verduurzaming voedselsysteem, Landelijk gebied en natuur, Water, Bereikbaarheid, Omgevingsrecht en stedelijke gebiedsontwikkeling.

Ten aanzien van het thema Bereikbaarheid constateert het PBL dat het accent in het huidige beleid van de Rijksoverheid ligt op het vergroten van de reissnelheid. Aan deze beleidsnadruk op snelheid zijn echter ook risico’s verbonden, aldus het PBL. ‘Door sneller reizen komen niet automatisch meer mensen op een prettige en betaalbare manier op hun bestemming, het gaat gepaard met meer milieubelasting en onveiligheid, vooral omdat het zich veelal vertaalt in verder reizen.’ En de aanleg van extra infrastructuur is weliswaar een effectieve manier om de toename van de congestie te remmen. Maar in groeiregio’s is het volgens het PBL vaak slechts een tijdelijke oplossing vanwege de extra mobiliteit die extra infrastructuur aantrekt. En in regio’s met een stabiliserende of krimpende bevolking zijn de baten van investeringen in extra infrastructuur erg onzeker.

Het PBL stelt verder dat Het Rijk de ambitie heeft om de vraag naar mobiliteit te faciliteren. ‘Daarbij stelt het de omvang van deze vraag niet wezenlijk ter discussie. Faciliteren heeft weliswaar positieve effecten voor economie en samenleving, maar brengt tegelijk ook hoge maatschappelijke kosten met zich mee voor infrastructuur, vervoersaanbod en externe effecten, zoals verkeersonveiligheid en geluidsoverlast. Pas als ook aan beïnvloeding van de omvang van de vervoersvraag wordt gewerkt, wordt het bereikbaarheidsvraagstuk beter beheersbaar.’

Een effectieve verbetering van de bereikbaarheid kan niet zonder ruimtelijk beleid dat stuurt op concentratie van ontwikkelingen, aldus het PBL. Bovendien leidt dit tot meer massa en dichtheid, wat gunstig kan zijn voor de concurrentiepositie van regio’s. Concentratie van wonen en werken draagt naar verwachting bij aan het verminderen van de uitstoot van CO2 en het verbeteren van de luchtkwaliteit en de verkeersveiligheid. ‘Verder moet het mobiliteitsbeleid ook de vraag naar mobiliteit beïnvloeden, zoals invoering van een kilometerprijs of spitsheffing, beperking van de fiscale vrijstelling van de reiskostenvergoedingen en/of vervoersmanagement (zoals stimuleren van het mijden van de spits). Prijsbeleid of andere financiële prikkels, in combinatie met flankerend beleid dat andere keuzeopties biedt, stimuleert gebruikers om hun mobiliteitsgedrag kritischer te bekijken en deel te worden van de oplossing.’

Voor de Balans van de Leefomgeving 2012 is ook een themasite ingericht.

Auteur: Redactie

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.