FOTO: Saeda Moorman (kiM)

Autoliefhebber stapt niet zomaar in deelauto

Om verstokte autoliefhebbers in een deelauto te krijgen, is meer nodig dan de kosten verlagen en de duurzaamheidsvoordelen te benadrukken. Dat concludeert Joshua Paundra, promovendus aan de Rotterdam School of Management, onderdeel van de Erasmus Universiteit. Ze laten wennen aan deelauto’s, zonder ze het idee te geven dat ze hun eigen auto weg moeten doen, helpt volgens hem.

Het begrip ‘psychologisch eigenaarschap’ staat centraal in het onderzoek. De term slaat op de mensen voor wie de auto een onderdeel van hun identiteit is geworden – zo erg hechten zij aan het bezit van een auto. Onderzoekers vermoedden dat dit ervoor zorgt dat zulke mensen minder openstaan voor het idee van autodelen. Als dat inderdaad het geval is, zullen beleidsmakers die het gebruik van deelauto’s willen bevorderen, deze groep anders moeten benaderen, stelt Paundra. Immers: het eenvoudigweg benadrukken van de gebruikelijke voordelen van autodeelprogramma’s werkt dan waarschijnlijk niet.

Experiment

Paundra onderzocht dit met behulp van een online-experiment. Het experiment toonde aan dat vrijwel iedereen gevoelig is voor prijs: hoe goedkoper een deelauto, hoe aantrekkelijker. Maar mensen bij wie het psychologisch eigenaarschap sterk ontwikkeld is, is dit effect kleiner. Ze blijven hun eigen auto gebruiken, zelfs als ze weten dat dit duurder is dan autodelen.

Ook bleek dat wanneer mensen met een lager niveau van psychologisch eigenaarschap een relatief schone elektrische deelauto kregen aangeboden, zij eerder bereid waren de relatief hoge prijs ervoor te betalen. Dit effect is veel minder terug te zien bij mensen die erg gehecht zijn aan hun auto’s. Zij zijn meestal niet bereid extra te betalen om in een elektrische auto te kunnen rijden.

Volgens Paundra toont dit onderzoek aan dat iedereen een andere psychologische houding ten opzichte van autobezit heeft. Dat vraagt volgens hem om een gediversifieerde aanpak om deelautoprogramma’s aantrekkelijk te maken.

Suggestie

Hij doet een suggestie om verstokte autobezitters enthousiast te maken. Beleidsmakers en marketeers kunnen, zegt hij, benadrukken dat een deelauto een alternatief kan zijn voor wanneer hun eigen vervoersmiddel niet beschikbaar is. Bijvoorbeeld wanneer een partner of gezinslid de eigen auto gebruikt of als de auto een onderhoudsbeurt krijgt.

Op deze manier kun je mensen laten kennismaken met een deelauto zonder dat ze het idee krijgen dat ze hun eigen auto moeten verkopen, stelt Paundra. Immers: bij die gedachte haken ze meestal af. Zodra mensen bekender worden met deelautoprogramma’s en de voordelen ervan, zijn ze uiteindelijk misschien wel bereid hun eigen auto te verkopen en over te stappen naar een deelauto, verwacht hij.

Auteur: Jan Pieter Rottier

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.

Autoliefhebber stapt niet zomaar in deelauto - VerkeersNet
FOTO: Saeda Moorman (kiM)

Autoliefhebber stapt niet zomaar in deelauto

Om verstokte autoliefhebbers in een deelauto te krijgen, is meer nodig dan de kosten verlagen en de duurzaamheidsvoordelen te benadrukken. Dat concludeert Joshua Paundra, promovendus aan de Rotterdam School of Management, onderdeel van de Erasmus Universiteit. Ze laten wennen aan deelauto’s, zonder ze het idee te geven dat ze hun eigen auto weg moeten doen, helpt volgens hem.

Het begrip ‘psychologisch eigenaarschap’ staat centraal in het onderzoek. De term slaat op de mensen voor wie de auto een onderdeel van hun identiteit is geworden – zo erg hechten zij aan het bezit van een auto. Onderzoekers vermoedden dat dit ervoor zorgt dat zulke mensen minder openstaan voor het idee van autodelen. Als dat inderdaad het geval is, zullen beleidsmakers die het gebruik van deelauto’s willen bevorderen, deze groep anders moeten benaderen, stelt Paundra. Immers: het eenvoudigweg benadrukken van de gebruikelijke voordelen van autodeelprogramma’s werkt dan waarschijnlijk niet.

Experiment

Paundra onderzocht dit met behulp van een online-experiment. Het experiment toonde aan dat vrijwel iedereen gevoelig is voor prijs: hoe goedkoper een deelauto, hoe aantrekkelijker. Maar mensen bij wie het psychologisch eigenaarschap sterk ontwikkeld is, is dit effect kleiner. Ze blijven hun eigen auto gebruiken, zelfs als ze weten dat dit duurder is dan autodelen.

Ook bleek dat wanneer mensen met een lager niveau van psychologisch eigenaarschap een relatief schone elektrische deelauto kregen aangeboden, zij eerder bereid waren de relatief hoge prijs ervoor te betalen. Dit effect is veel minder terug te zien bij mensen die erg gehecht zijn aan hun auto’s. Zij zijn meestal niet bereid extra te betalen om in een elektrische auto te kunnen rijden.

Volgens Paundra toont dit onderzoek aan dat iedereen een andere psychologische houding ten opzichte van autobezit heeft. Dat vraagt volgens hem om een gediversifieerde aanpak om deelautoprogramma’s aantrekkelijk te maken.

Suggestie

Hij doet een suggestie om verstokte autobezitters enthousiast te maken. Beleidsmakers en marketeers kunnen, zegt hij, benadrukken dat een deelauto een alternatief kan zijn voor wanneer hun eigen vervoersmiddel niet beschikbaar is. Bijvoorbeeld wanneer een partner of gezinslid de eigen auto gebruikt of als de auto een onderhoudsbeurt krijgt.

Op deze manier kun je mensen laten kennismaken met een deelauto zonder dat ze het idee krijgen dat ze hun eigen auto moeten verkopen, stelt Paundra. Immers: bij die gedachte haken ze meestal af. Zodra mensen bekender worden met deelautoprogramma’s en de voordelen ervan, zijn ze uiteindelijk misschien wel bereid hun eigen auto te verkopen en over te stappen naar een deelauto, verwacht hij.

Auteur: Jan Pieter Rottier

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.