‘Brug vernoemd naar busbedrijf waar ik werkte’
“Een hele luxe brug is het. En er rijden 1200 bussen per dag over.” Hans Schutte klinkt een beetje beduusd. De oud-directeur van Schutte Tours Zwolle, zoon van de oprichter, is vereerd dat de busbrug over het spoor vernoemd is naar ‘zijn’ onderneming.
“Ze zochten nog een naam voor de brug”, herinnert Schutte zich. “Schutte was een van de vele opties. Mijn kleinzoon heeft toen spreektijd aangevraagd én gekregen in de gemeenteraad. Alle fracties waren het er gelijk mee eens.”
Tekst gaat verder onder de foto
Schutte neemt een slok van zijn koffie. Hij kijkt uit op een historische plek. Op deze plek in het centrum stond vroeger het hoofdbusstation. Mensen konden hier overstappen op de verschillende lijnen van Schutte.
Zwart-witfoto
Het enige dat nog aan die tijd herinnert, is een grote foto op de gevel van het café waar we zitten, Lekker Zwols. Het is een zwart-witte afbeelding uit 1959 van een stadsbus die door het smalle, drukke centrum van de stad rijdt.
Schutte Tours was een begrip in Zwolle en omstreken. Het bedrijf, opgericht in 1937, verzorgde het stadsvervoer en organiseerde reizen met touringcars. Schutte, trots: “Als je tegen iemand die voor 1970 geboren is, de naam Schutte noemt, zeggen ze geheid: die kennen we.”
Schutte kwam in ‘64 in dienst. In ‘72 werd hij directeur. Hij had toen alle functies in het bedrijf doorlopen. Op de werkplaats was hij begonnen. Het ging goed met de onderneming.
Terugkijken
Eigenlijk iets te goed. “Op een gegeven moment werd het te groot: we hadden over de honderd man. Mijn vrouw zei wel eens: ‘je komt steeds chagrijniger thuis’.” Een opvolger had Schutte niet. Zijn kinderen hadden meer interesse in de medische wereld.
Tekst gaat verder onder de foto
In ‘82 verkocht hij het bedrijf aan de Verenigde Autobus Diensten, een dochteronderneming van de NS. Met dubbele gevoelens. Schutte kijkt met veel plezier terug op zijn tijd bij het bedrijf. Het leukste vond hij met de bus de weg op gaan. Op pad met mensen die een dagje uit gingen. “Ik weet nog dat ik een keer naar Londen moest. En ik heb koningin Juliana wel eens gereden. Vond het een hele eer.”
