Het volgen van een de voortgezette rijopleiding voor motorrijders van de KNMV heeft een positief effect heeft op het rijgedrag van de motorrijder. Opmerkelijk, want er zijn nog geen eerdere studies gevonden die op wetenschappelijk verantwoorde wijze een positief effect van een voortgezette rijopleiding op het rijgedrag van motorrijders hebben aangetoond, aldus de SWOV.

De zogenaamde VRO-cursus traint motorrijders in het herkennen en analyseren van potentiële gevaren in het verkeer en het anticiperen daarop. De cursus is gevarieerd, interactief en de cursisten analyseren hun eigen gedrag. De groepen van de VRO Risico bestaan uit maximaal negen cursisten met minimaal drie instructeurs.

Zowel praktijk op de openbare weg als theorie in het klaslokaal komen aan de orde. De videobeelden worden in kleine groepjes, maar ook klassikaal besproken.

De evaluatiestudie is uitgevoerd door de SWOV in de periode 2012 –2014. Het onderzoek bestond uit een voormeting en twee nametingen met een experimentele groep (die de training VRO Risico volgde) en een controlegroep (geen training). De deelnemers hebben op alle meetmomenten een vragenlijst ingevuld. Tevens is hun rijgedrag – een rit op de openbare weg van 20 minuten – door KNMV­instructeurs beoordeeld met behulp van een checklist. Die ritten zijn allemaal gefilmd. Daarnaast is bij ongeveer de helft van de motorrijders een gevaarherkenningstest afgenomen bij een van de nametingen. Zowel de KNMV­instructeurs als de interviewers bij de gevaarherkenningstest wisten niet of de deelnemer een training had gevolgd.

De evaluatie laat zien dat het volgen van de VRO Risico een positief effect heeft op het rijgedrag van de motorrijder.

Dit effect is ook één tot anderhalf jaar na de training nog zichtbaar. Het eerder gevonden effect op gevaarherkenning lijkt op de lange termijn geen stand te houden.

Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat de training zou kunnen leiden tot zelfoverschatting van vaardigheden. De training beoogt juist een realistisch beeld te geven van het eigen kunnen, omdat het praktijkgedeelte van de training niet plaatsvindt op een afgesloten terrein, maar op de openbare weg. Cursisten worden hierdoor geconfronteerd met de risico’s die normale verkeerssituaties met zich mee kunnen brengen.