Mobiliteit is voor jongeren geen thema waar ze zich echt zorgen over maken. Of het moet gaan om de prijs van het OV-kaartje. Als je in die groep toch wat wil bereiken met beïnvloeding, doe je er verstandig aan rekening te houden met het verschil in houding en karakter.

Want de ene jongere is de andere niet, zo blijkt uit het rapport ‘Jongeren en mobiliteit’ dat bureau Goudappel en bureau YoungWorks opstelden voor een aantal overheden.

Je hebt bijvoorbeeld ‘Statusgerichte levensgenieters’. Die zul je niet gauw in het ov terugzien. Of neem de groep ‘Onbevangen verkeersdeelnemers’, die het allemaal niet zoveel uitmaakt. Trein en bus zijn wel oké, de scooter ook, als die er maar een beetje cool uitziet. De ‘Behoedzame soloreizigers’ vinden ook alles best, maar ze reizen het liefst alleen, dus liever niet met het OV. De ‘Pragmatische bewegers’ zie vooral in de stad. Als je maar van A naar B komt. Hoe, maakt niet zoveel uit. De ‘Onafhankelijke idealisten’ tenslotte gaan voor duurzaam vervoer, de fiets is daar favoriet.

Als je de juiste toon aan slaat tegen de verschillende segmenten jongeren, vergroot dat de kans op succes, zo is de redenering achter het rapport. Het illustreert dat aan de hand van een paar voorbeelden.

Hoe zorg je er bijvoorbeeld voor dat het OV na de studie aantrekkelijk blijft?

Statusgerichte levensgenieters zijn het minst geneigd voor het openbaar vervoer te kiezen. Zet niet te veel energie op deze groep. Een OV-abonnement als onderdeel van een leasecontract kan wel interessant zijn. Luxe vormen van vraagafhankelijk OV zijn ook kansrijk.
Behoedzame soloreizigers reizen liever niet met het openbaar vervoer, maar door ze te ontzorgen kan je ze wel verleiden. Ze willen graag goede reisinformatie en betrouwbare verbindingen. Ze houden niet van drukte (stiltecoupé’s en dalurenabonnement).
Pragmatische bewegers zijn gevoelig voor de voordelen van de combinatie van fiets en trein, aangezien ze de fiets al hoog waarderen. Ze zijn ook wel bereikbaar voor prijsargumenten. Bied ze na de studie een voordelig eerste-baan-abonnement aan.
Onafhankelijke idealisten zullen uit zichzelf al voor het openbaar vervoer kiezen. Bij hen gaat het vooral om het benadrukken van de maatschappelijke voordelen van reizen met het openbaar vervoer en het bevestigen dat ze het ‘goede’ doen.
Onbevangen verkeersdeelnemers staan open voor de praktische voordelen van het openbaar vervoer, mits het een reëel alternatief is. Een uitprobeer-abonnement tegen een aantrekkelijke prijs zullen ze zeker interessant vinden.

Verkeersveiligheid spreekt jongeren meer aan dan je wellicht zou denken, aldus de onderzoekers. Vandaar ook een voorbeeld hoe je het aantal jonge fietsers zou kunnen beperken dat dat door rood rijdt en gevaarlijk oversteekt. Het rapport suggereert de volgende aanpak:

Onafhankelijke idealisten en Behoedzame soloreizigers vertonen al het gewenste gedrag. Zij geven het goede voorbeeld vanuit het oogpunt van veiligheid en sociaal wenselijk gedrag. Statusgerichte levensgenieters rijden het meest door rood; vooral op drukke momenten als dat
zichtbaar is. Zet voor deze groep vooral in op sociale beïnvloeding. Maak wachten leuk! Pragmatische bewegers rijden ook veel door rood. Vooral als het rustiger is, maar ook als op snelheid nog net een gaatje kan worden gevonden. Ze zoeken fysieke uitdaging. Ze zijn wel
ontvankelijk voor een positieve benadering en helpende informatie over grenzen en veiligheid. Onbevangen verkeersdeelnemers zijn in dit geval vooral volgers. Hun gedrag valt samen met het referentiegedrag. Laat vooral het goede voorbeeld zien.
In het algemeen kun je stellen dat de Statusgerichte levensgenieter en Pragmatische beweger vragen een positieve benadering. Heb het vooral over groen, niet over rood.

En tenslotte: Uit co-creatie met de doelgroep: voer campagne met bike-/wait-huggers. Quality-wacht-tijd!